به نام خدا
هدف از نتشار این پست آشکار ساختن نوع پردازش و دیدگاه ه کودکان نسبت به مفاهیمی مانند خدا، فرشته، خوبی و . است. مفاهیمی کلی و انتزاعی که کودک بر اساس ساختار های ذهنی خود آن ها را توضیخ میدهد.و ما تفکر او را در نظام طبقه بندی پیاژه در جایگاه مناسب قرار میدهیم.به این منظور سه کودک 7تا10سال را انتخاب کردیم،دو دختر و دو پسر (تا تفاوت های جنسیتی ، اثر نداشته باشد)و سپس به مصاحبه با آنها پرداختیم.
کودک اول و مصاحبه با او (پسر 8 ساله): خدا رو برای من توضیح بده ،بگو که کیه؟خدا مهربونه، خدا اگ خواسته باشه ما میمیریم اگه نخواسه باشه نمیمیریم.مارو افریده.کوه ودشت را افریده.از همه مهربون تره(برای بار دوم به مهربانی خداوند اشاره کرد)هر کس دروغ بگه خدا دوسش نداره.هر کی ادم خوبی باشه میره بهشت، هررکی ادم بدی باشه میره جهنم.
کودک دوم و مصاحبه با او (دختر 7ساله):به من بگو که خدا کیه؟خدا خیلی مهرونه،خدا همونقدر که مار دوست داره،ما هم اونو دوست داریم ولی اون مارو بیشتر دوست داره.و جنگل،حیثوانات،دریا،خورشید،ماه و خیلی چیزهای دیگه رو هم خدا آفریده حتی مارو هم خدا آفریده.
کودک سوم و نقاشی او در مورد فرشته و بیان خود او در مورد نقاشی اش(|ُپسر 10 ساله)
او میگوید: این تصویر فرشته است که همیشه توی ذهن من بال داره و تویه بهشت کنار یک درخت پر از شکوفه است.
کودک چهارم و نقاشی او از فرشته (دختر 7 ساله)
اون منو داداشمیم که رو صندلی نشستیم ، من دارم قرآن میخونم فرشته هم داره گل میریزه رو سرمون
نتایج به دست آمده:
1- بر اساس نظریه پیاژه کودکان تا 11 سالگی قادر به استدلال منطقی درست و منسجم نیستند. آنها مفاهیم را بیشتر به صورت برداشتی از ادراکات عینی و آنچه در جهان خارج میبینند ، میشناسند و درک میکنند. حنی مفهومی مانند خدا. مفهوم خدا در خقیقت چیزی ماورای تمام دراکات عینی و ذهنی ماست . ولی کودک 7 ،8، یا 10 ساله که تواتایی استدلال های پیچیده را ندارد و با عناصر ساده تر جهان خارجی سرو کار دارد ،خدا را هم همینطور توضیخ میدهد .هر دو کودک نخست در صحبت هایشان به مخلوقیات خدا اشاره مستقیم کردند و گفتن خدا کوه ،دشت، دریا،جنگل و را آفریده و مارا هم آفریده. پس آنها جلوه خدارا به طور آشکار در عینیت و جهان عینی میبینند.
2- هر دو کودک اول و دوم به مهربان بودن خداوند اشاره کردند.حتی هماطور که در بالا یادآور شدیم،کودک اول به مهربان بودن خداوند دوبار پرداخته است. پس هنگامی که یکی از اصلی ترین مفاهیم به وجود آمده در ذهن کودک پس از شنیدن نام خدا مهربانی است، میفهمیم که شاخص های عاطفی نزد کودکان اهمیت و مرتبه فوق العاده چشمگیری دارند .هر چند شاید مهربانی در نظر آنها باز هم ساده و عینی مثلا مانند خرید یک هدیه دوست داشتنی درک شود ف ولی این نشان میدهد که توان عاطفی آنها بالاست و چقدر این معیار توسط آنها و در نظر گرفته میشود. و همچنین کودک دوم میگوید ما خدا را دوست داریم ولی او مارا بیشتر دوست دارد .» و این یاز هم نشان میدهد که او از خدایش توقع دوس داشتن، دوست داشته شدن و مهربانی را دارد.3- کودک شماره یک به شدت بر کارها و نتیجه آن ها تاکید دارد. طوری که وقتی از او خواستن خدارا توضیخ بدهد بلافاصله پس از یاداور شدن مهربانی خدا به سمت بهشت و جهنم میرود و میگوید که هرکس دروغ بگوید دشمن خداست و هر کس کار خوب بکند به بهشت میرود. این نشان میدهد کودکان به این موضوع که قدرتی برتر میتواند آن ها را به بهشت و جهنم ببرد و هر وقت اراده کند جان آنهارا بگیرد( کودک اول) به تناسب ذهن و تفکر خودشان آگاهند و میدانند هر عملی نتیجه ایی دارد البته شاید این موضوع هنوز درکودک درونی و به اقناع نرسیده باشد که این به شرایط خانوادگی او محیط و . بستگی دارد
4- هر دو کودک سه چهار که فرشته را نقاشی کشیده اند بال هارا به صورت واضح رسم کرده اند وحتی کودک شماره سه میگوید: من همیشه فرشته را با بال تصور میکردم. گویی کودکان اکثرا و اکثرا بال را نماد فرشته میدانند. یعنی چون فرشته مفهومی کلی و ذهنی است و شاید تصور ان برایشان کمی مشکل باشد انها بال را که عینی است به عنوان نماد فرشته به کار میبرند تا تصورشان کامل شود .و همچنین هر دو نفر انها درخت و گل را که عناصر کاملا مادی و عینی و طبعا با بار مثبت هستند در کنار فرشته که ان هم بر مثبت دارد ،تصور میکنند . خصوصا کودک شماره سه (همیشه فرشته رو کنار درخت تصور میکردم). پس کودکان کلی ترین و انتزاعی ترین مفاهیم را هم با مفاهیم عینی مربوط و وصیف میکنند.
پایان
منبع : بر اساس مصاحبه با کودکان و استدلال شخصی خودم و بخشی از نظریه پیاژه
23 آذر
درباره این سایت